Możesz przyjąć jakiś program żywieniowy lub spróbować wytrwać w jakiejś dyscyplinie, ale tego rodzaju postanowienia podejmujemy nie tyle dla Boga, co dla siebie.
Czasem przynoszą one świetne efekty i dają nam poczucie zwycięstwa. A czasem upewniają nas w naszej niemocy, uświadamiając na nowo jak słabi i zmienni jesteśmy.
Prawdziwy Post według Biblii to coś innego. Nie podejmujemy go po to, by poczuć się świetnie, ale ze względu na głęboką tęsknotę za Bożym Królestwem. Pokuta, pragnienie zmiany, która wydaje się niemożliwa w oparciu o ludzkie działania, błaganie o duchową odnowę, wołanie o uwolnienie od niesprawiedliwości, opresji, konsekwencji grzechu - to właściwe motywacje, by rozpocząć post. Tak pościł lud Izraela, jego przywódcy i prorocy - choćby Jonasz, Nehemiasz, Ezdrasz czy król Dawid.
Pan Jezus zostawił nam konkretne wskazówki dotyczące postu, samą praktykę uznając za normalny element relacji człowieka z Bogiem. Powiedział „Kiedy pościcie…”, nie wdając się w rozważania czy powinniśmy w ogóle pościć, pod jakim warunkiem, itd. Chrześcijanie poszczą i jest to stały element duchowej walki, którą toczą, oczekując na ponowne przyjście Pana.
Biblijne opisy wskazują na trzy istotne elementy postu: po pierwsze, towarzyszy mu płynąca z serca modlitwa, skupiona wokół intencji postu. Inaczej nasze przedsięwzięcie będzie co najwyżej dietą lub projektem charytatywnym.
Po drugie, post wymaga doświadczenia głodu, braku, wyrzeczenia. Zwykle rezygnujemy z jedzenia, np. od rana do zachodu słońca, albo z konkretnego posiłku w ciągu dnia (obiadu, kolacji). Ale tu każdy z nas może zrezygnować z czego innego, byle byłoby to coś przyjemnego i ważnego w naszej codzienności - dla jednych będzie to kawa, dla innych słodycze, mięso, Facebook, telewizja, czy coś jeszcze innego. Uczucie głodu przypomina o głodzie Bożego działania, a stawianie Jego bliskości ponad wszelkie inne przyjemności jest ważnym aktem uwielbienia. A kiedy nasz post przybiera formę troski o bliźnich w potrzebie, element wyrzeczenia obejmuje też finanse. Każdy, niezależnie od tego czy ma dużo czy mało, może zrezygnować z czegoś ze względu na Pana.
A po trzecie, post, choć może być podjęty przez całą społeczność i mamy na to wiele biblijnych przykładów, nie może być okazją do autopromocji, do szukania pochwał i zbierania braw za nieprzeciętną pobożność. Jego zakres i wartość to to, co dzieje się między Tobą a Bogiem, tam gdzie żaden inny człowiek nie ma wstępu. Wystarczy właściwa postawa serca i Twój post nie straci na wartości, nawet wtedy gdy wciągniesz w niego również swoją rodzinę, dzieci czy współpracowników.
Czy warto pościć? Doświadczenie wszystkich pokoleń wierzących pokazuje, że to ważne i piękne przeżycie, które zmienia nas samych i świat wokół. Nie jesteś pewien? Spróbuj!
Mat 9,15; Mat 6, 17-18; Iz 58, 6-8; Dz. Ap. 13, 2-3; Jon 3,6-10; Mat 5,6
W okresie wielkiego postu, jeden z warszawskich kościołów - Sienna - organizuje akcję charytatywną, której celem jest wsparcie potomków polskich imigrantów w Brazylii, mieszjących w gminie Cruz Machado. Wiele rodzin zmaga się z ubóstwem, a jednocześnie są spragnieni kontaktu z Polakami. Pragną odkrywać kim są i pragną doświadczyć Bożej miłości. Wspólnie możemy tam z działać wielkie rzeczy. Więcej informacji o akcji: tutaj.
Kiedyś sięgnęła po Pismo Święte i tak odkryła Jezusa jako Boga i Przyjaciela. Korzysta z różnych mediów i designu, by o Nim opowiadać. Lubi dobrą kuchnię. Często myśli o Południowej Afryce, gdzie pracowała jako misjonarka. Żona Szczepana, mama Franka i Joasi. Związana z kościołem przy ul. Siennej w Warszawie.
