Trzydzieści srebrników
fot. Distant Shores Media/Sweet Publishing

Trzydzieści srebrników

Weronika Czajko 04 kwietnia 2015

Historia pojmania i egzekucji Jezusa mówi więc tak samo wiele o mroku, w którym znalazło się zniewolone ludzkie serce, jak o ciemności, która ogarnęła instytucje państwowe i religijne. Mówi o niesprawiedliwości, wyzysku i brudnych postępkach...

 


Wtedy Judasz, który go zdradził, widząc, że został skazany, żałował tego, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom oraz starszym i rzekł: Zgrzeszyłem, gdyż wydałem krew niewinną. A oni rzekli: Cóż nam do tego? Ty patrz swego. Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i powiesił się. A arcykapłani wzięli srebrniki i rzekli: Nie wolno kłaść ich do skarbca, gdyż jest to zapłata za krew. Po naradzie więc nabyli za nie pole garncarza na cmentarz dla cudzoziemców. Dlatego owo pole nazywa się do dnia dzisiejszego Polem Krwi. Ewangelia Mateusza 27,3-8

Pieniądze stały się w pewnym momencie namiętnością Judasza, a słowa Jezusa zaczęły mu się wydawać coraz mniej zrozumiałe (J 12,4-6). Syn Człowieczy przyszedł jako wcielona światłość, głosząc zasady królestwa światłości. Świątynia i ci, którzy sprawowali w niej władzę, reprezentowali raczej zasady królestwa ciemności. Prędzej czy później musiała nastąpić konfrontacja, a osobista decyzja Judasza, by pójść drogą ciemności, przyspieszyła dalsze wypadki. Tragedia, która rozegrała się w życiu tego człowieka pokazuje konsekwencje dokonanego wyboru. Umiłowanie pieniędzy przyniosło Judaszowi śmierć, zniszczyło relacje, pośrednio - doprowadziło do egzekucji Bożego Syna.

Tuż obok dramatu konkretnego człowieka ma miejsce instytucjonalna niegodziwość. Boże prawo wyznacza dokładnie zasady funkcjonowania świątynnych finansów. Daje wytyczne odnośnie sprawiedliwego osądzania i przebiegu procesu. Zaleca, by służbę świątynną sprawowali nienaganni moralnie, oddzieleni do tego celu ludzie, których życiową misją staje się głoszenie Bożej chwały i wstawianie się za Jego ludem. Historia Judasza jest jednak świadectwem całkowitej deprawacji świątyni.

Trzydzieści srebrników to rzecz jasna łapówka, która nie miała pomóc w przeprowadzeniu sprawiedliwego procesu, a w osiągnięciu z góry przyjętego celu. Podwójną nieprawością jest fakt przekupstwa i waluta, w jakiej łapówka została wypłacona, bowiem srebrniki nie były w codziennym, powszechnym użyciu. Srebrne szekle tyryjskie były walutą obcą, w której wnoszono podatek świątynny. Arcykapłani zapłacili za wydanie Syna Bożego pieniędzmi ze świątynnego skarbca, które przeznaczyć mieli na utrzymanie przybytku i służbę uwielbienia!

Sam proces również toczył się z pogwałceniem obowiązujących norm sprawiedliwości. Odbył się w niedozwolonym miejscu, złamał zakaz sądzenia w czasie świąt, a werdykt wydano, niezgodnie z zasadami, tego samego dnia. Presja, jaką wywierali na Piłacie też miała swoje polityczne uzasadnienie, bo sam Piłat znalazł się akurat w niełasce swoich przełożonych i ponad wszystko bał się rebelii.

Historia pojmania i egzekucji Jezusa mówi więc tak samo wiele o mroku, w którym znalazło się zniewolone ludzkie serce, jak o ciemności, która ogarnęła instytucje państwowe i religijne. Mówi o niesprawiedliwości, wyzysku i brudnych postępkach, popełnianych dla profitów, ze strachu, czy dla zachowania władzy.

 


Dzisiaj: Przeanalizuj swoje finanse. Czy używasz ich w demoralizujący sposób? Czy jesteś zaangażowany w jakąś formę nieuczciwości? Jeśli tak, zmień swoje postępowanie i zastanów się, jak naprawić poczynione krzywdy. Niech twój budżet będzie odzwierciedleniem twoich duchowych priorytetów. Czy używasz swoich pieniędzy, by okazywać miłość, głosić ewangelię, nieść pomoc?

  • TAGI: Biblia | Jezus | Korupcja | Pieniądze | Wielkanoc | Wielki Tydzień | Zdrada
Weronika Czajko

Autor: Weronika Czajko

Kiedyś sięgnęła po Pismo Święte i tak odkryła Jezusa jako Boga i Przyjaciela. Korzysta z różnych mediów i designu, by o Nim opowiadać. Lubi dobrą kuchnię. Często myśli o Południowej Afryce, gdzie pracowała jako misjonarka. Żona Szczepana, mama Franka i Joasi. Związana z kościołem przy ul. Siennej w Warszawie.


© Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zamieszczanych treści bez zezwolenia zabronione.