Dobrze cierpieć: "Suffer well" Depeche Mode

Wiele tekstów Depeche Mode traktuje o miłości, wierze, grzechu i odkupieniu i innych biblijnych motywach. Przyjrzyjmy się bliżej jednemu z nich. Utwór pochodzi z albumu "Playing The Angel" (2005). Zapraszamy na kolejny odcinek cyklu, w którym Kacper Kempisty interpretuje teksty znanych piosenek przez pryzmat wiary i Biblii.

Według Pisma Świętego "dobre" cierpienie to takie, które przez doświadczenie, naukę i wytrwałość prowadzi do większego zaufania Bogu. Świadomość, że Bóg jest obecny w naszym życiu również, gdy przechodzimy przez trudne momenty, daje oparcie i nadzieję na rozwiązanie ku dobremu.

"Wiemy, że miłującym Boga wszystko pomaga ku szlachetnemu postępowaniu tych, co według zamysłu są zaproszonymi." (Rzym 8,28)

Gdzie byłeś, gdy popadłem w niełaskę
Zamarznięte serce, pusta przestrzeń

Podmiot liryczny mówi o swoim stanie emocjonalnym, poczuciu pustki życiowej. Jednocześnie ma pretensję do nieokreślonego adresata o jego nieobecność w okresie upadku.

Coś się zmieniło, widać w twoich oczach
Proszę, nie mów, bo będziesz tylko kłamać

Pretensja prowadzi do złości – podmiot nie chce usłyszeć odpowiedzi od rozmówcy. Obawia się, że zostanie okłamany.

Znalazłem skarb, nie tam, gdzie przypuszczałem
Pokój umysłu, którego nie można kupić
Nadal wierzę

Niech następujące cytaty biblijne posłużą za komentarz do powyższych wersów:

"Znowu podobne jest Królestwo Niebios do skarbu ukrytego w roli, który gdy człowiek znalazł, ukrył, i rozradowany nim, odchodzi oraz sprzedaje wszystko co ma, i kupuje ową rolę" (Mt 13,44)

"Pokój wam pozostawiam, mój pokój wam daję; nie taki jak daje świat, ja wam daję; niech nie wpada w zamęt wasze serce, ani niech się nie trwoży" (Jn 14,27)

Po prostu trzymam się
Cierpię dobrze
Czasami jest ciężko
Jest ciężko powiedzieć

„Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie, wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość, wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków” (Jk 1,2-4)

Anioł prowadził mnie, gdy byłem niewidomy
Powiedziałem: weź mnie z powrotem, zmieniłem zdanie
Teraz wierzę

Tutaj pojawia się wyraźne odniesienie do Pisma Świętego - podmiot prowadzony jest przez anioła. Być może chodzi o świadomość, że nawet podczas wędrówki w ciemności, Boża obecność daje poczucie kierunku i celu. Podmiot dojrzewa do decyzji o zawróceniu z mrocznej ścieżki.

"Choćbym szedł po dolinie cieni śmierci, nie będę się bał złego, bo Ty jesteś ze mną; Twoja laska i Twa podpora – one mnie pocieszą" (Ps 23,4)

"Starłem jak obłok twe występki oraz jak chmurę twoje grzechy; nawróć się do Mnie, bowiem cię odkupiłem." (Iz 44,22)

Z najczarniejszego pokoju zostałem wyrwany
Zawołałeś mnie po imieniu, moja miłość się narodziła
Zatem wierzę

Podmiot przypomina sobie moment, w którym został wyciągnięty z ciemności i nazwany po imieniu przez Boga. Świadomość, że Bóg konkretnie zwraca się do każdego, kto w szczerości serca Jego wzywa, stanowi jeden z fundamentów wiary i źródło radości.

"Bo byliście niegdyś ciemnością, ale teraz jesteście światłem w Panu; zatem postępujcie jak dzieci światła. (Ponieważ owoc Ducha ujawnia się w każdej dobroci, sprawiedliwości i prawdzie)" (Ef 5,8-9)

"Więc Abram padł na swoje oblicze, a Bóg z nim mówił i powiedział: Ja, oto moje przymierze z tobą: Będziesz ojcem mnóstwa narodów, zaś twe imię nie będzie nadal zwane Abram, lecz twoje imię będzie Abraham, gdyż ustanawiam cię ojcem mnóstwa narodów." (1 Mojż 17,3-5)

"Wiekuisty jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają; każdemu, kto szczerze Go wzywa. Spełnia życzenia Swoich bogobojnych, słucha ich wołania i im pomaga. Wiekuisty strzeże wszystkich, którzy Go miłują, a tępi wszystkich niegodziwych." (Ps 145,18-20)