Wierzę w cuda, wierzę w Boże nadnaturalne działanie. Wierzę, że modlitwa o chorych przynosi uzdrowienie. Wierzę w dary Ducha Świętego, którymi Bóg obdarowuje swój Kościół, jak chce i kiedy chce. W co nie wierzę, a nawet, czego się obawiam?

Średniowieczni wierzący przez greckie słowo STIGMATA rozumieli rany, jakie Jezus miał na rękach, nogach i w boku (gdy był ukrzyżowany), i byli zdania, że Paweł dzięki pełnemu współczucia utożsamieniu się z Mężem Boleści miał takie same rany na swoim ciele. Powiedziano także, że gdy Franciszek z Asyżu gorąco i serdecznie rozmyślał o ranach Chrystusa, to na jego rękach, nogach i w jego boku pojawiły się jakieś „ciemne, krwawiące otwory"...

Ponieważ obala stereotypy. Człowiek dobry cierpi, a zły ma się dobrze. Choroba dopada najbardziej wierzącego, giną niewinni, a Stwórca z niczego się nie tłumaczy.