Męczennicy czasów PRL

Męczennicy czasów PRL

Edward Czajko 04 listopada 2009

Gdy przed rokiem 1989 czyli przed zmianą ustroju społeczno-politycznego w naszym kraju przedstawiano dzieje kościołów ewangelikalnych w Polsce, to w odniesieniu do lat 1950-1953 posługiwano się swego rodzaju eufemizmem.

Pisano mianowicie, że w tym okresie działalność zborów i całej wspólnoty kościelnej doznała daleko idących ograniczeń „z przyczyn od Kościoła niezależnych”. Dzisiaj zaś możemy już powiedzieć o co chodziło. Otóż w tych latach, na początku wszyscy duchowni i inni pracownicy kościelni, a później znacząca liczba naszych czołowych przywódców znajdowała się w więzieniu.

Aresztowania nastąpiły 20 września 1950 roku. Aresztowano 199 duchownych ze wspólnot ewangelicznych, które później utworzyły Zjednoczony Kościół Ewangeliczny, w większości zielonoświątkowców. Jedni z aresztowanych siedzieli w więzieniu krócej, inni zaś rok, dwa lata czy trzy, a jeszcze inni o wiele dłużej.

Oskarżono ich o działanie na szodę Państwa. Tą wrogą działalnością było na przykład posiadanie przez niektórych dziesięciu dolarów czy egzemplarza książki religijnej, szczególnie z dziedziny eschatologii, gdzie można było przeczytać, że „oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość”, czy wreszcie prowadzenie korespondencji ze współwyznawcami za granicą. Wygląda na to, że władze państwowe były zdania, że tego rodzaju działalnością wierzący w Chrystusa mogą zatrząść fundamentami socjalistycznego Państwa.

Aresztowani zaś potraktowali swoje uwięzienie jako prześladowanie za świadectwo wiary. Byli jednocześnie świadomi tego, że nad ich życiem i nad wszystkim, co ich spotyka czuwa Wszechmogący. I dlatego, gdy wyszli z więzienia nie pałali nienawiścią do swoich prześladowców lecz ze świeżą gorliwością oddali się ponownie służbie chrześcijańskiego świadectwa i głoszenia ewangelii. Jeden z więzionych powiedział później, że czas ich przebywania w więzieniu potraktował jako daną przez Boga okazję do „naprawienia sieci” rybaka Pańskiego, powołanego przecież do wyławiania ludzi z doczesnego morza nieprawości ku życiu wiecznemu.

Więzieni duchowni, dzisiaj już nasi ojcowie i dziadowie, nigdy też nie wystąpili, ani oni sami, ani ich rodziny, o jakiekolwiek odszkodowanie ze strony Państwa. W odróżnieniu na przykład od pewnego byłego ministra, który niedawno za trzymiesięczne internowanie w okresie stanu wojennego zażądał sądownie od Państwa czyli od wszystkich podatników, siedemset tysięcy złotych. Jak słusznie zauważyła Małgorzata Winiarczyk-Kossakowska, zielonoświątkowcy „nie usiłują przedstawiać państwu rachunku za aresztowanie duchownych w 1950 r.” (w: „Ustawy III Rzeczypospolitej o stosunku Państwa do Kościołów chrześcijańskich”, Warszawa 2004, s.546).

Reasumując nasza stuletnia historia w Polsce ma swoich męczenników.

Edward Czajko

Autor: Edward Czajko

Doktor h.c. teologii, duchowny i publicysta zielonoświątkowy. Wychowany w rodzinie wierzącej, świadomy chrześcijanin - z przekonania i przeżycia - od 1949 roku. Chrzest wiary przyjął 3 lipca 1949 r. w Gdańsku (chrzcił prezb. Sergiusz Waszkiewicz). W 1964 r. ordynowany na duchownego w Zjednoczonym Kościele Ewangelicznym. W latach 1965-1971 prezbiter okręgowy na Wielkopolskę. W Radzie Naczelnej Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego: sekretarz 1965-1971, członek 1972-1974, skarbnik 1975-1981, przewodniczący - prezbiter naczelny Kościoła 1981-1988. Pracownik naukowy w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w latach 1966 - 1971. W latach 1983 - 1986 wiceprezes Polskiej Rady Ekumenicznej, a następnie skarbnik (1986 - 1988). Współorganizator Aliansu Ewangelicznego w Polsce i wiceprzewodniczący jego Rady Krajowej (2000 - 2003). Członek Komitetu Krajowego Towarzystwa Biblijnego - do roku 2004.
W Kolegium Redakcyjnym miesięcznika "Chrześcijanin" w latach 1965 - 2008: sekretarz redakcji 1971 - 1981, przewodniczący Rady Programowej 1988 - 1990, redaktor naczelny 1990-1991. Członek Prezydium Rady Naczelnej Kościoła Zielonoświątkowego w latach 1988 - 2004, pastor Zboru Stołecznego w Warszawie 1981 - 2001. Członek: European Pentecostal Theological Association, European Pentecostal-Charismatic Research Association i Society for Pentecostal Studies. Uczestnik międzynarodowych konferencji wyznaniowych, naukowych i pokojowych. Odznaczony państwowym Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem 40-lecia. Autor książek i artykułów.


© Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie zamieszczanych treści bez zezwolenia zabronione.