Dojrzała hojność

Co jest celem pójścia na basen? Pływanie w wodzie. Co jest celem czytania powieści? Wejście w tę historię. Co jest celem życia? Umieranie dla siebie i życie dla Boga.

Dojrzała hojność zaczyna się od bycia w Nim. Beze mnie nic uczynić nie możecie. Trwajcie we mnie. Celem naszego istnienia jest być w Chrystusie.

Jeśli próbujemy sami z siebie być bardziej miłosierni, hojni, dobrzy, to staniemy się nieszczęśliwi i nieznośni. Najbardziej niesympatyczni ludzie to moraliści, którzy przecież muszą wszystko za wszystkich robić.

W jakim celu roślina rodzi owoce? Dlaczego krzak pomidora rodzi pomidory? Żeby samemu je zjeść? Czy jabłoń zjada swoje jabłka? Orzech swoje orzechy? Tak to jest w przyrodzie, że owoc ma być zjedzony przez inne stworzenia. Jest pokarmem i zarazem sposobem rozsiewania ziaren. Pomnożenie następuje przez dawanie siebie. To jest głęboka duchowa prawda - nie żyjemy sami dla siebie. Żyjemy dla Boga i dla świata. Dojrzewanie, to postawa dawania siebie innym. 

W Biblii czytamy o dwóch krewnych. Lot i Abraham – bratanek ze swym wujem. Jak to w rodzinach bywa, poszło o pieniądze, ziemię i bogactwo. Lot okazał się niedojrzały, myślał wyłącznie o sobie.

W rezultacie chciwiec traci żonę, dobytek i kończy życie gdzieś w jaskini, będąc zdziczałym starcem, którego córki upijają i wykorzystują seksualnie, by mieć dzieci. Trudno wymyślić gorszy scenariusz życia rodzinnego.

Abraham z drugiej strony nie daje się uwikłać w tę chorą rywalizację. Wręcz przeciwnie, im bardziej Lot jest chciwy, tym Abraham hojniejszy. Pozwala Lotowi na pierwszeństwo wyboru ziemi, idzie mu na ratunek, a w końcu daje jakiemuś obcemu przybyszowi dziesięcinę ze swoich dóbr.

Nie wiadomo skąd ta myśl, by oddać komuś dziesięć procent, na ile rozumie to, co czyni - przecież nie czytał o tym żadnych książek! Od zawsze powszechna jest walka o stanowisko, lepsze pastwiska, pola, podwyżkę, spadek, większy kawałek pizzy. Chciwość jest drogą Lota i prowadzi do marnego finiszu. Hojność jest drogą Abrahama i prowadzi do satysfakcji. Taka Hojność przybliża nas do charakteru Stwórcy i pomaga budować więzi z ludźmi.

Czy potrafię oddawać lepszy kęs zachłannym Lotom, którzy nie rozumieją sedna sytości? Człowiek jest najbardziej syty i bogaty gdy się rodzi, pisze Olga Tokarczuk w Księgach Jakubowych. Potem już tylko tracimy, nawet jeśli wydaje się nam, że zdobywamy i posiadamy nie wiadomo ile gratów. Dojrzała hojność dotyczy całego życia - oddawania siebie, aby inni mogli żyć, być i mieć.